Gerçekçi yanımı bir rafa kaldırtan ve beni hayallere sürükleyen tek şey Kore dizileri sanırım. (Kitaplarım şu anda boynu bükük bana bakıyor, onları da unutmamak lazım.)
Normalde yabancı ve Türk dizilerinin çoğunu iki bölümden fazla izleyemezken Kore dizilerinin çoğuna -izlediklerime- aşığım diyebilirim. Etkisinden çıkmam da çok uzun sürüyor. Hatta etkisinden çıkamayıp bitirir bitirmez tekrar izlediğim doğrudur.
Ama dizilerin etkisinden çıkamayıp bir çok kez izleyen bir ben olmadığımı biliyorum. Aslında bunu da yakın zamanda arkadaşımın attığı mesajla fark ettim. Mesaj tam olarak şöyleydi: Heartstrings mi izlesek tekrar, çok canım çekti.
O aralar ben de aynı durumdaydım ama bilgisayarı açmaya üşendiğim için telefondan hayran yapımı videoları izleyip kendimi avutuyordum sadece.
Bu mesajdan sonra oturdum bi' tur daha Heartstrings izledim.
Bu da benim için böyle bir tutku. Beni mutlu eden, gerçek hayattan koparan, ruhumun Polyanna tarafı. Aslında benim ütopyam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder